Filip (apostoł)
Znaczenie imienia: dowcipny, powolny, miłośnik koni
Fakty biblijne
Pochodził z Betsaidy w Galilei [Jana 1,44]
Został imiennie powołany przez Jezusa, aczkolwiek zapis biblijny nie podaje szczegółów tego wydarzenia [Jan 1,43], a epizod ten występuje jedynie w Ewangelii Jana.
Na listach zawierających imiona apostołów, występuje zawsze jako piąty, po parach braci: Szymonie (Piotrze) i Andrzeju oraz Jakubie i Janie.
Filip szybko zaakceptował to, że Jezus jest Mesjaszem i skierował się od razu do Natanaela [Jan 1,45], którego najprawdopodobniej dobrze znał.
Prawdopodobnie znał się też z Piotrem i Andrzejem, ponieważ byli z tego samego miasta [Jan 1,44] i przychodząc do Natanaela powiedział w liczbie mnogiej „znaleźliśmy tego, o którym pisał w zakonie Mojżesz a także prorocy: Jezusa, syna Józefa z Nazaretu”
Ponieważ Filip występuje w dwóch historiach biblijnych jako współpracujący blisko z Andrzejem [Jan 6,5-9 i Jan 12,20-22], i mówi Natanaelowi o Jezusie „znaleźliśmy” w liczbie mnogiej, możliwe jest, że Filip był uczniem Jana Chrzciciela, którym na pewno był Andrzej [Jan 1, 35-40], ale nie da się tego jednoznacznie stwierdzić.
Nie zrażony początkowym oporem ze strony Natanaela [Jan 1,46], zachęcił go by poszedł i doświadczył osobistego spotkania z Jezusem.
Choć Filip nie był wybijającą się postacią w gronie apostołów, widzimy go wymienionego z imienia w kilku historiach biblijnych.
W opisie wydarzeń z rozmnożeniem chleba, Pan Jezus wystawia na próbę Filipa, stawiając mu pytanie: „Skąd kupimy chleba, aby {zgromadzeni na pustkowiu ludzie} mieli co jeść ?” [Jan 6,5-6].
Filip odpowiada patrząc tylko na ludzkie możliwości i nawiązując do kwoty 200 denarów, którą mieli do dyspozycji, jako zupełnie niewystarczającą [Jan 6,7].
Gdy Grecy, pragną widzieć Jezusa, przedstawiają tę prośbę Filipowi, Filip przychodzi z tym do Andrzeja i razem powiadamiają o fakcie Jezusa [Jan 12,20-22]. Najwyraźniej Filip szanował wyższy autorytet Andrzeja, w gronie apostołów.
Z kolejnego zapisu ewangelicznego, sprawozdającego ostatnią Wieczerzę, rysuje się nam obraz Filipa, jako tego spośród apostołów, który miał problemy ze zrozumieniem tego czego nauczał Jezus. W tekstach z Jan 14,8-9, możemy dostrzec rozczarowanie u Jezusa z powodu niezrozumienia przez Filipa po 3,5 roku bycia z Jezusem, że Jezus jest odzwierciedleniem tego jaki jest Ojciec i kto widział Jezusa, widział też w duchowym sensie Ojca, gdyż Ojciec ma te same cechy charakteru i te same sposoby działania jakie manifestował Chrystus, żyjąc wśród ludzi na ziemi.
Historia Filipa, który wytrwał przy Jezusie, i który pozostał apostołem Chrystusa, mimo swoich ułomności, jest z pewnością nadzieją dla każdego z nas, któremu przyswajanie sobie nauk biblijnych stwarza pewne trudności i wymaga dłuższego czasu.
Apostoła Filipa widzimy po raz ostatni w gronie pozostałych apostołów w Dz. Ap. 1,13, w sali na piętrze, po wniebowstąpieniu.
Dzieje Apostolskie sprawozdają o działalności ewangelizacyjnej Filipa w rozdziale 8, ale należy sądzić, że chodziło tu nie o apostoła Filipa, ale o Filipa, jednego z siedmiu diakonów [Dz. Ap. 6,5], wymienionego na liście diakonów jako drugiego, który w Dz. Ap. 21,8 jest nazwany ewangelistą i jednym z siedmiu.
Wersety biblijne
J 1,43-46; 6,5-9; 12,20-22; 14,8-9; Dz. Ap. 1,13