Babilończycy
kategoria:
Słowniki dział:
Narody biblijne
Jest to państwo, którego historia sięga daleko w przeszłość, słowo babilon pochodzi od słowa babel które oznacza pomieszanie, co niejako ma odzwierciedlenie w rzeczywistości. Z punktu Biblii prapoczątek miasta i państwa doszukiwać należy w biblijnym opisie historii wieży Babel.
Najstarszymi znanymi mieszkańcami terenów późniejszej Babilonii byli Sumerowie, przynajmniej oni są pierwszymi, którzy pozostawili po sobie ślad, oni też najprawdopodobniej wymyślili pismo. Oni także prawdopodobnie założyli nad brzegami Eufratu miasto Babilon. Najwcześniejsza wzmianka pisana o nim pochodzi z około 2300 roku przed Chrystusem.
Założycielami pierwszej dynastii Babilonu byli prawdopodobnie Amoryci. W XVIII w pne władzę sprawuje Hammurabi, który wynosi to miasto do roli największych potęg ówczesnego świata, nie tylko rozszerzając jej terytoria od zatoki Perskiej aż do pustyni Syryjskiej, ale też ufortyfikował kraj, zbudował kanały nawodniające i ustanowił kodeks prawny zwany Kodeksem Hammurabiego. Po śmierci Hammurabiego potęga państwa zaczęła maleć. Ostateczny cios zadali w 1595 r. pne Hetyci zdobywając miasto i je burząc. Od tego momentu Babilonia coraz bardziej się traciła na znaczeniu, tocząc częste walki z Asyrią i Elamitami.
W 689 r. pne Babilon został ponownie zdobyty i zniszczony przez Asyryjczyków. W 614 r. pne zbuntowani przeciw Asyryjskiej dominacji Babilończycy wespół z Medami uderzyli na Aszur, a następnie w 612 r. pne ostatecznie pokonali Asyryjską stolicę Niniwę. W 605 r. pne Babilończycy pod wodzą Nabukadnesara podczas wyprawy przeciw Egiptowi opanowują Judeę (część północna - Izrael - już w tym czasie nie istniał). Ludność żydowska zostaje deportowana do Babilonii, miasto i świątynia są zburzone. Blisko 70 lat później następuje ostateczna zagłada imperium Babilońskiego dokonana w 538 r. pne przez sprzymierzone armie Medów i Persów pod wodzą Cyrusa.
Babilon w Biblii pełni szczególną rolę, jest symbolem grzechu, zła i odstępstwa. Bożkiem opiekującym się miastem był Marduk zwany inaczej Baalem, który stał się z czasem najważniejszym bóstwem, oprócz niego czczono także Isztar - boginię wojny, Anu - króla nieba, Enlila panującego na powierzchni ziemi, Enki panującego nad czystymi wodami, Nabu, Anu, Szamesz, Sin i wiele innych.
Występują w Biblii: Rdz 10:10; 2Krl 17:24; 24:12; Ezd 5:17; Iz 48:20; Jr 50:2; Ap 18:21