Persowie

Jest to lud pochodzenia prawdopodobnie indoeuropejskiego na co wskazuje ich język. Było to jedno z najważniejszych plemion Iranu wchodzących w skład imperium Medyjskiego, które zasiedlało tereny wyżyny Iranu już od początku I tysiąclecia pne.

W 550 r. pne Cyrus, król perski pokonał armię medyjską i opanował stolicę Medii,  Ekbatanę. Od tego momentu Persowie przejęli kontrolę nad państwem Medyjskim. W szybkim czasie nastąpił wzrost potęgi nowego państwa. Cyrus podbił niezwykle bogate państwo Lidię, następnie pokonał potęgę Babilonu. Wydarzenie to miało ogromne znaczenie dla wygnańców żydowskich przesiedlonych z Judei do Babilonu przez Nabukadnezara.

Za panowania następnego króla, Kambyzesa do Persji został przyłączony Egipt. W szybkim tempie mocarstwo perskie rozrosło się na wszystkie strony i sięgało na wschód aż do Indii. Jedynym państwem, które stawiało opór Persom i którego nie mogli pokonać, była Grecja. Konflikt z Grecją doprowadził w ostatecznym rozrachunku do upadku państwa perskiego, kiedy to w 330 r. pne Persowie zostali pokonani w bitwie pod Ipsos przez armię Aleksandra Macedońskiego.

Mówiąc o Persji trzeba zaznaczyć, iż jej polityka była przychylna wobec Izraelitów, którzy mogli dzięki dekretom królewskim powrócić z wygnania do Judei, mogli też odbudować świątynię i Jerozolimę.

Występują w Biblii: 2Krn 36:22; Ezd 1:1-2; Est 10:2; Dn 5:28