Hagar

Znaczenie imienia: obca, ucieczka

Fakty biblijne

Egipska niewolnica Sary, żony Abrahama. Następnie nałożnica Abrahama i matka Ismaela. Gdy z powodu głodu w Kanaanie Abraham (wtedy jeszcze zwany Abramem) przebywał przez pewien czas w Egipcie, został panem wielu służących; prawdopodobnie wtedy Hagar stała się służącą Sary (Rdz 12,10.16).
Ponieważ Sara (zwana wcześniej Saraj) była bezpłodna, prosiła Abrahama, zgodnie z ówczesnym zwyczajem, aby miał z Hagar syna, który będzie się liczył jako potomek tego bezdzietnego małżeństwa. Hagar zaszła w ciążę, ale wtedy zaczęła pogardzać swą panią do tego stopnia, że Sara zaczęła ją upokarzać, tak iż ona uciekła od niej (Rdz 16,1-6). Anioł Boży znalazł Hagar przy studni i polecił jej wrócić do swej pani i ukorzyć się pod jej ręką. Powiadomił ją również, że Bóg pomnoży jej potomstwo i że urodzi syna, którego ma nazwać Ismael. Stało się to, gdy Abraham miał 86 lat (Rdz 16,7-16).
Kilkanaście lat później, urodził się Izaak – obiecany przez Boga syn Abrahama i Sary. Między dorastającymi chłopcami dochodziło do konfliktów, co zakończyło się, zgodnie z poleceniem Bożym, odprawieniem Hagar i Ismaela z domu Abrahama.
Hagar z synem błąkała się po pustkowiu Beer-Szeby. Wtedy zawołał do niej anioł Boży i powiedział, żeby się nie bała i że Ismael da początek wielkiemu narodowi. Hagar wzięła dla niego żonę z Egiptu (Rdz 21,17-21).
Hagar jest wspomniana w Liście do Galatów 4,21-5,1. W alegoryczny sposób Paweł porównuje Hagar i Ismaela oraz Sarę i Izaaka, z ludźmi starego i nowego Przymierza – zachęcając, aby żyć w wolności, jaką daje zbawienie w Chrystusie, i nie poddawać się pod jarzmo niewoli polegającej na zasługiwaniu na swoje zbawienie, podczas gdy jest ono przecież darem Bożym! Kto ten dar przyjmuje, ten jest dzieckiem obietnicy, jak Izaak, a kto tego nie robi, jest synem niewolnicy, jak Ismael. Apostoł apeluje, aby żyć nie na sposób ludzki, ale Boży.

Wersety biblijne

Rdz 12,10.16; 16,1-16; 21,17-21; Gal 4,21-5,1