Księga Nehemiasza

Nazwa:

W Biblii Hebrajskiej księgi Ezdrasza i Nehemiasza stanowiły pierwotnie jedną księgę nazwaną imieniem Ezdrasza (Ezra), który uchodził według tradycji hebrajskiej za jej autora. W Septuagincie księga ta nadal stanowi jedną całość i występuje pod nazwą Ezdra beta. Pierwszym, który nazwał obie księgi Księgą Ezdrasza i Nehemiasza był Hieronim. Do Biblii Hebrajskiej wprowadzono ten podział dopiero w 1448 roku.

Treść:

Treścią ksiąg Ezdrasza i Nehemiasza są dalsze dzieje narodu izraelskiego po niewoli babilońskiej. Stanowią one kontynuację ksiąg kronik, ale przede wszystkim ukazują wypełnienie się Bożych obietnic zawartych w proroctwach Izajasza i Jeremiasza, stwarzających szansę odnowy przymierza z Bogiem, a przy tym odbudowę narodowej egzystencji i przyszłego współdziałania narodu z Bogiem w realizacji jego historiozbawczych celów.

Autorstwo:

Uwzględniając opinie tradycji, jak również element językowy, autorem księgi Ezdrasza i Nehemiasza jest ta sama osoba. Tradycja judaistyczna przypisuje główne autorstwo Ezdraszowi, dokończenie zaś Nehemiaszowi. Jednakże użycie w dwóch przypadkach języka aramejskiego daje niektórym biblistom argument, iż dzieło to zostało napisane w późniejszych czasach. Niemniej jednak dowód ten wobec licznych odkryć rękopisów aramejskich z czasów perskich nie jest do utrzymania. Człowiek tak wykształcony jak Ezdrasz z łatwością mógł się posługiwać zarówno językiem ojczystym, jak i językiem urzędowym.

Tło historyczne:

Księga Ezdrasza i Nehemiasza są oprócz Księgi Estery jedynymi księgami historycznymi czasów powygnaniowych. Nie opisują jednak tych dziejów w nieprzerwanej sekwencji, lecz tylko niektóre ich okresy. Wydarzenia opisane w Księdze Ezdrasza i Nehemiasza mają miejsce w pierwszym okresie dziejów imperium perskiego, istniejącego od roku 539 pne. tj. po upadku państwa babilońskiego pokonanego przez armię Cyrusa, aż do śmierci Dariusza III w 330 r. pne. tj. do chwili kiedy imperium perskie przestaje istnieć zawładnięte przez Aleksandra Wielkiego.

Podział księgi:

I. Pierwszy okres rządów gubernatorskich Nehemiasza: Neh. 1,1— 12,47.

1. Przybycie Nehemiasza do Jerozolimy: Neh. 1,1—2,11.
2. Odbudowa murów: 2,12—6,19.
3. Plany zaludnienia Jerozolimy: Neh. 7,1—13.
4. Religijna reforma Ezdrasza i Nehemiasza: Neh. 8,1—10,39.
5. Repopulacja Jerozolimy: Neh. 11,1—36.
6. Lista świątynnego porządku: Neh. 12,1—26.
7. Poświęcenie murów: Neh. 12,27—43.
8. Ustanowienie skarbników: Neh. 12,44—47.

II. Drugi okres rządów gubernatorskich Nehemiasza: Neh, 13,1—29.

1. Oddzielenie się Żydów od pogan: Neh. 13,1—3.
2. Usunięcie Tobiasza ze świątyni: Neh. 13,4—9.
3. Reforma służby lewickiej, przestrzeganie dziesięciny: Neh. 13,10—22.
4. Kwestia małżeństw mieszanych: Neh. 13,23—29.

Zakończenie

1. Końcowe postanowienia: Neh. 13,30—31.
2. Modlitwa: Neh. 13,31.

www.znakiczasu.pl