Pierwszy List św. Pawła do Tesaloniczan

Nazwa:

W najstarszych rękopisach występuje prosta i krótka nazwa listu “Pierwszy do Tesaloniczan”. Tytuł dłuższy został wprowadzony później. Występuje on powszechnie w nowczesnych wydaniach Biblii.

Treść:

Treścią Pierwszego listu św. Pawła do Tesaloniczan są aktualne odczucia apostoła i potrzeby młodego zboru w Tesalonice ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień eschatologicznych, zwłaszcza paruzji Jezusa Chrystusa.

Autorstwo:

Nadawcami listu są Paweł, Sylwan i Tymoteusz. Jednak list jest dziełem ap. Pawła, jak wynika to z jego treści. Fakt ten nie jest na ogół kwestionowany. Przemawiają bowiem za nim liczne sprawdziany wewnętrzne i zewnętrzne.

Tło historyczne:

Do Tesaloniki ap. Paweł przybył po raz pierwszy podczas drugiej podróży misyjnej w roku 50 ne. bezpośrednio po opuszczeniu miasta Filipy. Pierwszy list ap. Pawła do Tesaloniczan został napisany w Koryncie. List uważany jest powszechnie i w ogóle za pierwszy list ap. Pawła i za najstarszą księgę Nowego Testamentu. Przypuszcza się, że został napisany niezwłocznie po przybyciu ap Pawła, Tymoteusza i Sylasa do Koryntu, tj. ok.51 roku ne.

Czas i miejsce powstania księgi:

Wstęp

1. Prezentacja: 1,1.
2. Pozdrowienie: 1,1.

I. Przegląd pracy Tesaloniczan: 1,2—3,13.

1. Podziękowanie  za wierne  świadectwo:  1,2—10.
2. Praca Pawła dla Tesaloniczan: 2,1—16.
3. Chęć ponownego odwiedzenia młodego Zboru: 2,17—20.
4. Wysłanie Tymoteusza: 3,1—13.

II. Pouczenia i napomnienia: 4,1—4.

1. Uwagi wstępne: 4,1.2.
2. Uświęcenie ciała: 4,2—8.
3. Miłość bratania: 4,9—10.
4. Napomnienie do spokojnego życia: 4,10—12.

III. Sprawy eschatologiczne: 4,13—5,22.

1. Śmierć i zmartwychwstanie sprawiedliwych: 4,13—18.
2. Nieznajomość czasu przyjścia Jezusa: 5,1—11.
3. Napomnienia: 5,12—24.

Zakończenie

1. Prośba o modlitwę: 5,25.
2. Pozdrowienia: 5,26—27.
3. Błogosławieństwo: 5,28.

www.znakiczasu.pl