Księga Powtórzonego Prawa

Nazwa:

"Weelle dewarim" tak brzmi nazwa tej księgi w Biblii Hebrajskiej. Nazwą “Powtórzonego prawa” posługują się wyznawcy Kościoła Katolickiego natomiast wyznawcy kościołów protestanckich mówią "Piąta księga Mojżeszowa". Można też spotkać nazwę "Deutoronomim" wywodzącą się z języka greckiego. Co do współczesnych poglądów dotyczących ksiąg Mojżeszowych wspomniane jest o nich w komentarzu do 1 księgi Mojżeszowej.

Treść:

Księga ta koncentruje się na sprawach najważniejszych z punktu pobożności tj. wybraństwie i posłuszeństwie. Treścią są w zasadzie cztery mowy Mojżesza oraz epilog. W mowach swych Mojżesz przypomina ważniejsze wydarzenia związane z wędrówką po pustyni, przedstawia Dekalog jako podstawę przymierza z Bogiem oraz zachęca do jego przestrzegania. Znajdują się w jego mowach także błogosławieństwa i przekleństwa, jak i szereg praw dotyczących wielu dziedzin życia społecznego i rodzinnego W epilogu zawarte jest uroczyste przekazanie władz swemu następcy Jozuemu. Księga kończy się dodatkiem o śmierci Mojżesza.

Autorstwo:

Przez całe wieki cała tradycja żydowska jak i chrześcijańska za autora tej księgi jednomyślnie uznawała Mojżesza przywódcę i proroka przez którego Bóg dokonał przepowiedziane wcześniej przez siebie wyzwolenie z niewoli egipskiej i doprowadzenie swego ludu do oczekiwanej ziemi obiecanej. Jedynie sama końcówka tejże księgi opisująca śmierć Mojżesza została napisana przez kogoś innego, zapewne przez jego następcę Jozuego.

Tło historyczne:

W tym czasie panował w Egipcie faraon Amenhotep III (1417-1379).Władca ten zajmował się bardziej sprawami wewnętrznymi kraju, aniżeli ekspansją zewnętrzną. W obawie przed wzrastającą potęgą Hetytów w Azji Mniejszej umocnił sojusz z państwem Mitanni, zapieczętowany małżeństwami.

Czas i miejsce powstania księgi:

Księga ta podobnie jak i inne księgi pięcioksięgu, powstała podczas wędrówki po pustyni narodu żydowskiego z Egiptu do ziemi Kananejskiej. Przypada to na okres około 1500 rok pne.

Podział księgi:

Wstęp:

1. Miejsce zdarzenia: 1,1—2.
2. Czas zdarzenia: 1,3—5.

I. Pierwsza mowa Mojżeszowa — przypomnienie dziejów ludu: 1,6—4,43.

1. Wydarzenia od Synaju do Syttym: 1,6—3,29.
2. Napominanie do zachowywania prawa: 4,1—40.
3. Naznaczenie miast ucieczki: 4,41—43.

II. Druga mowa — przegląd prawa: 4,44—26,19.

1. Wprowadzenie: 4,44—49.
2. Dekalog podstawą przymierza: 5,1—33.
3. Napominanie do posłuszeństwa: 6,1—11,32.
4. Księga Przymierza: 12,1—26,19.

III.    Trzecia mowa — błogosławieństwa i przekleństwa: 27,1—28,68.

1. Uwagi wstępne: 27,1—13.
2. Przekleństwa: 27,14—26.
3. Błogosławieństwa i przekleństwa: 28,1—68.

IV.    Czwarta  mowa — przymierze  w ziemi  Moabskiej:  29,1—30,20.

1. Przegląd wydarzeń: 29,1—9.
2. Napominania: 29,10—29.
3. Obietnica miłosierdzia: 30,1—10.
4. Przymierze umieszczone w sercu: 30,11—20.

V. Przekazanie Jozuemu kierownictwa: 31,1—34,12.

1. Apel Mojżesza do Jozuego i Izraela: 31,1—29.
2. Pieśń zwyciąstwa Mojżesza i dalsze upomnienia: 31,30— 33,29.

Zakończenie

1. Śmierć Mojżesza, pogrzeb i żałoba: 34,1—9.
2. Świadectwo o Mojżeszu: 34,10—12.

www.znakiczasu.pl