Elżbieta

Znaczenie imienia: Bóg jest moją przysięgą

Fakty biblijne:

W Biblii Elżbieta jest żoną kapłana Zachariasza z rodu Abiasza i matką Jana Chrzciciela. Jej historia opisana została w Ewangelii według św. Łukasza.

Elżbieta była „sprawiedliwa wobec Boga” i „nienaganna w przestrzeganiu wszystkich przykazań i przepisów Pańskich” (Łk 1,6). Przez wiele lat była bezpłodna i już w podeszłym wieku, gdy anioł Gabriel ukazał się Zachariaszowi w Świątyni i zapowiedział narodziny ich syna, który miał „iść w duchu i mocy Eliasza” (Łk 1,17). Elżbieta poczęła, a przez pierwsze pięć miesięcy ukrywała swoją ciążę, mówiąc: „Tak uczynił mi Pan w dniach, w których wejrzał na mnie, aby zdjąć ze mnie hańbę wśród ludzi” (Łk 1,25).

W szóstym miesiącu ciąży Elżbiety anioł Gabriel zwiastował jej krewnej, Maryi, że urodzi Jezusa – Syna Bożego. Maria, dowiedziawszy się o cudownym poczęciu Elżbiety, udała się do niej w odwiedziny. Kiedy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, „poruszyło się dzieciątko w jej łonie” i Elżbieta, napełniona Duchem Świętym, wypowiedziała błogosławieństwo dla Maryi: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony owoc twojego łona!” (Łk 1,42). Odpowiedzią Maryi była pieśń uwielbienia Boga, znana jako Magnificat (Łk 1,46–55).

Gdy nadszedł czas narodzin, Elżbieta urodziła syna. Przy ceremonii obrzezania sąsiedzi i krewni chcieli nadać dziecku imię ojca, lecz Elżbieta stanowczo oświadczyła: „Nie, lecz ma otrzymać imię Jan” (Łk 1,60). Gdy Zachariasz potwierdził to pisząc na tabliczce: „Jan będzie mu na imię”, odzyskał mowę i wychwalał Boga.

Elżbieta jawi się jako kobieta wierna Bogu, pokorna i pełna Ducha Świętego, współuczestnicząca w dziele zbawienia jako matka proroka zapowiadającego Mesjasza.

Wersety do imienia:
Łuk 1,5–64