Chanuka

Chanuka

Ośmiodniowe uroczystości Chanuki rozpoczynają się 25 dnia żydowskiego miesiąca kislew (listopad/grudzień). Jest to żydowskie święto światła pochodzenia pozabiblijnego, upamiętniające zwycięstwo Machabeuszy nad dynastią Seleucydów (ok. 165 r. przed Chr.).
Według Talmudu Hasmonejczycy (Machabeusze) po otwarciu świątyni w Jerozolimie znaleźli tylko jedno naczynie z oliwą noszące nienaruszoną pieczęć arcykapłana (świadectwo czystości rytualnej). Znajdująca się w naczyniu niewielka ilość oliwy mogła wystarczyć najwyżej na jeden dzień, a tymczasem lampa paliła się przez osiem dni. Dzięki temu można było przygotować rytualnie czystą oliwę. Nieco inną wersję tej historii podaje 1 i 2 Księga Machabejska - święto upamiętnia wznowienie nabożeństwa w świątyni albo jest odwzorowaniem ośmiodniowych uroczystości Salomona po zakończeniu jej budowy. Źródło midraszowe łączy natomiast datę Chanuki z wzniesieniem przez Mojżesza przybytku na pustyni.
Niezwykle doniosłym rytuałem Chanuki jest zapalanie świateł. Pierwszego dnia – jednego światła, drugiego – dwóch itd., aż do ośmiu świateł ostatniego wieczora, z następującym odśpiewaniem hymnu Maoz Cur. Do palenia świateł używa się specjalnie barwionych świec, choć pobożni Żydzi starają się używać oliwy z oliwek. Światła chanukowe są stawiane w drzwiach lub w oknie, aby widzieli je wszyscy przechodnie.