Paweł - 3 podróż misyjna

Antiochia

"Spędziwszy tam jakiś czas, udał się w drogę, przemierzając kolejno krainę galacką i Frygię, utwierdzając wszystkich uczniów." Dz.Ap. 18:23

W Efezie zjawił się Apollos, żyd z Aleksandrii, znający jedynie chrzest Jana, jednak pouczony przez Akwillę i Pryscyllę, zaczął skutecznie zwalczać żydów wykazując na Słowie Bożym, że Jezus jest Chrystusem.
Przeniósł się potem za poleceniem chrześcijan do stolicy Achai, Koryntu (Dz.Ap. 18,24-28).

Efez

"Podczas gdy Apollos przebywał w Koryncie, obszedł Paweł wyżynne okolice i przyszedł do Efezu" Dz.Ap. 19:1

W Efezie Paweł spotkał dwunastu ucznów Jana, którzy nie słyszeli o Duchu Świętym, pouczeni przez Pawła zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Po tym fakcie Paweł przebywał w Efezie przez ponad dwa lata, nauczając najpierw w synagodze, potem w szkole Tyranosa. Wsławił się wśród mieszkańców Efazu licznymi uzdrowieniami i cudami. Wydarzył się tam również przypadek próby podrobienia działalności Pawła przez siedmiu synów Scewy, arcykapłana żydowskiego, jednak zostali oni pognębieni przez złego ducha, którego próbowali wypędzić (Dz.Ap. 19:13-16). Cuda apostoła Pawła nawróciły wielu Żydów i Greków, ci zaś, którzy wcześniej oddawali się naukom czarnoksięskim spaliło swe księgi i przyjęli chrześcijaństwo.
Paweł, mając nadzieję udać się z ewangelią do Rzymu, wysłał do Macedonii dwóch swoich pomocników, Tymoteusza i Erasta, by przygotować sobie grunt pod podróż, jednak zatrzymały go rozruchy, które wywołał złotnik Demetriusz, który obawiał się utraty zysków ze sprzedaży srebrnych świątynek Artemidy. Paweł chciał przemówić do zbuntowanych mieszkańców miasta, ale powstrzymali go uczniowie i niektórzy życzliwi przedstawiciele władzy. Tłum porwał Gajusa i Arystarcha, Macedończyków, towarzyszy Pawła oraz Aleksandra, który chciał uspokoić wzburzonych ludzi i zaprowadzili ich przed pisarza miejskiego. Ten jednak nie widząc poważnych powodów do zamieszek, uspokoił ludzi i rozwiązał zbiegowisko.

Macedonia

"A gdy rozruchy ustały, przywołał Paweł uczniów i napomniawszy ich, pożegnał się z nimi i ruszył w drogę do Macedonii." Dz.Ap. 20:1

Po trzech miesiącach pobytu w Grecji Paweł zamierzał udać się do Syrii, jednak w wyniku zastawionej na niego zasadzki, wrócił do Macedonii, skąd udał się do Filippi.

Filippia i Troada

"My zaś odpłynęliśmy z Filippi po święcie Przaśników i w pięć dni przybyliśmy do nich do Troady" Dz.Ap. 20:6

Paweł spedził w Troadzie tydzień, pod koniec którego, pierwszego dnia po sabacie zebrali się wszyscy na łamaniu chleba. Paweł przemawiał do zebranych długo, przeciągając swoją mowę do północy. Wtedy zdarzył się wypadek: znużony i zmęczony Eutychus, siedzący w oknie trzeciego piętra spadł i zabił się. Paweł jednak przywrócił go do życia i wróciwszy spożył posiłek i nadal przemawiał, aż do świtania.

Assos i Mitylena

"Gdy spotkał się z nami w Assos, zabrawszy go, przybyliśmy do Mitylene" Dz.Ap. 20:14

Łukasz z towarzyszami dołączył do Pawła w Assos i razem przeszli do Mityleny, skąd odpłynęli do Samos i Miletu, gdyż Paweł nie chciał już tracić czasu na wędrówkę po Azji. Śpieszył się na Zielone Święta w Jerozolimie.

Milet

"A posławszy z Miletu do Efezu, wezwał starszych zboru." Dz.Ap. 20:17

W Milecie Paweł przemówił do starszych zboru opowiadając o swojej służbie w Azji, przepowiadając jednak swoje uwięzienie w Jerozolimie polecił ich opiece wszystkie zbory, które założył i napominając do oddanej służby Bogu w czujności i pokorze. Uczniowie z płaczem go pożegnali, wiedząc, że już go nie zobaczą. Paweł popłynął statkiem przez Kos, Rodos i Patarę, skąd statkiem płynącym do Fenicji udali się wszyscy do Tyru, znajdującym się w Syrii.

Tyr i Ptolemaida

"I odszukawszy uczniów, pozostaliśmy tam siedem dni; a niektórzy za sprawą Ducha mówili Pawłowi, żeby nie szedł do Jerozolimy." Dz.Ap. 21:4

W Jerozolimie czekało na Pawła więzienie, jednak Paweł nie zawahał się i kontynuował swoją podróż. Po tygodniu spędzonym wśród chrześcijan w Tyrze udał się do Ptolemaidy, gdzie spędził jeden dzień i udał się do Cezarei.

Cezarea

"Wyruszywszy zaś nazajutrz, przybyliśmy do Cezarei" Dz.Ap. 21:8

Zagrożenie przybliżało się. Paweł zatrzymał się w domu Filipa, którego cztery córki były prorokiniami. Prorok Agabus, który przybył z Jerozolimy w widowiskowy sposób przepowiedział uwięzienie Pawła: wziąwszy jego pas związał sobie ręce i nogi i rzekł, że mąż do którego należy pas będzie uwięziony przez Żydów i wydany w ręce pogan. Proroctwa te nasiliły prośby chrześcijan, by Paweł nie udawał się do Jerozolimy. Pweł jednak nie wysłuchał tych próśb zarzekając się, że dla Jezusa nie tylko da się uwięzić, ale i zabić.

Jerozolima

"A gdy przybyliśmy do Jerozolimy, bracia przyjęli nas radośnie." Dz.Ap. 21:17

Paweł w Jerozolimie spotkał się z Jakubem i starszymi zboru opowiadając o swojej służbie wśród pogan. Ci jednak zwrócili uwagę na nawróconych Żydów, którzy nadal trzymali się zakonu Mojżasza w sprawach obrzezania i uważali, że Paweł naucza odstępstwa od zwyczajów Prawa. Namówili Pawła, by ten na znak wierności przepisom Prawa poddał się oczyszczeniu wraz z czterema nazyrejczykami, co też uczynił.
Jednak pod koniec tygodniowego oczyszczenia ujrzeli go w świątyni Żydzi, którzy przybyli z Azji i podburzywszy lud rzucili się na niego, by go zabić, lecz ocalił go dowódca kohorty, który kazał go skuć i zaprowadzić do twierdzy, podejrzewając, że Paweł jest zbiegłym Egipcjaninem.