Księga Sędziów

Nazwa:

Nazwa wywodzi się od tytułu mężów, którzy panowali nad Izraelem po śmierci Jozuego. W Biblii Hebrajskiej księga  nosi nazwę Szofetim (od słowa Szafat - sędzia), w Septuagincie - Kritai, w Wulgacie - Liber Judicum.

Treść:

Dzieje Izraela pod rządami sędziów, jego odstępstwo. Księga kończy się opisem powstania nieprawego kultu u Danitów oraz wystąpienia pokolenia Beniamina. Okres sędziów to okres rozbicia dzielnicowego i niebezpieczeństw duchowych, a więc ciężkiej próby dziejowej dla Izraela. Wybitną rolę odgrywają sędziowie, którzy z jednej strony uporczywie zabiegają o wolność narodową, z drugiej strony o odnowę religijną. Walka o niepodległość łączy się zawsze z postulatem odnowienia przymierza z Jahwe.

Autorstwo:

Nie jest wiadome, kto i kiedy napisał Księgę Sędziów. Według tradycji żydowskiej napisał ją Samuel. Niektóre współczesne kierunki biblistyczne stoją na stanowisku długiego okresu formotwórczego księgi, m.in. dwóch przynajmniej kolekcji faktów, które w czasach późniejszych uległy połączeniu. Bardziej przemawiającą opinią wydaje się jednak hipoteza wczesnego powstania księgi, przede wszystkim w celach zachowania ciągłości historycznej, a po wtóre zachęty do teokracji przeciw lansowanym formom monarchicznego ustroju Izraela.

Tło historyczne:

Okres sędziów trwający około 350 lat przypadał na lata 1400 do 1050 pne, tj. od zdobycia Kanaanu, do koronacji Saula na pierwszego króla w Izraelu. W tym czasie pojawiają się w Palestynie Filistyni, docierający tam w okresie wędrówki ludów morskich. W Izraelu często wybuchały wewnętrzne spory i walki, zaś kanaanici byli często przyczyną upadku wiary i apostazji.

Podział księgi:

Wstęp

1. Ogólny zarys podbojów izraelskich: 1,1—36.
2. Poselstwo anielskie: 2,1—5.

I.   Okres początkowy: 2,6—3,6.

1. Śmierć Jozuego: 2,6—10.
2. Autorska interpretacja dziejów: 2,11—23.
3. Narody pozostawione w Kanaanie: 3,1—6.

II.   Historia sędziów: 3,7—16,31.

1. Otniel: 3,7—11.
2. Ehud: 3,12—30.
3. Szamgar: 3,31.
4. Debora i Baraka: 4,1—5,31.
5. Gedeon: 6,1—8,32.
6. Abimelech Uzurpator: 8,33—9,37.
7. Tola: 10,1.2.
8. Jair: 10,3—5.
9. Jefte: 10,6—12,7.
10. Ibsan: 12,8—10.
11. Elon: 12,11.12.
12. Abdon: 12,13—19.
13. Samson: 13,1—16,31.

Zakończenie

1. Opowiadanie o Micheaszu i jego  sanktuarium w Dan: 17,1—18,31.
2. Opowiadanie o niegodnym występku Bemaminitów: 19,1—21,25.

www.znakiczasu.pl