Księga Estery

 kategoria: Opisy ksiąg

Nazwa:

Księga Estery nosi imię jej głównej bohaterki. Estera, z początku zwana Hadassą ("mirt") była pod opieką Mordochaja, który zmienił jej imię, prawdopodobnie celem ukrycia jej narodowości na Esterę ("Gwiazda"). W biblii Hebrajskiej Księga Estery należała do Pism (Ketuwim).

Treść:

Treścią księgi jest historia pięknej i bogobojnej dziewczyny hebrajskiej. W trzecim roku swego panowania król Achaszwerosz (Kserkses) urządził ucztę, w której królowa Waszti odmówiła udziału. Król pozbawił ją stanowiska królowej, a na jej miejsce wybrał Esterę. W tym czasie opiekun Estery, Mordochaj, odkrył spisek na króla, wzbudził jednak tym samym nienawiść Hamana, wysokiego urzędnika perskiego, który postanowił z zemsty zniweczyć Żydów. Jednak Estera wstawiła się u króla i przygotowana zemsta na Żydów obróciła się przeciw Hamanowi. Na pamiątkę tego Żydzi ustanowili święto Purim.

Autorstwo:

Autor Księgi Estery jest nie znany. Z całą pewnością był Judejczykiem przebywającym w Suzie podczas wydarzeń opisanych w księdze, mającym dostęp do dworu królewskiego i rozgrywających się wydarzeń.
Jest możliwe, że autorem księgi mógł być Ezdrasz, który jako mąż uczony (Ezdr. 7,1—14) przebywał na dworze perskim.
Inni bibliści są zdania, że autorem księgi mógł być sam Mordochaj, który piastował on niższy urząd dworski (Estera 2,11.19,21—23; 3,2—5; 4,1.2.6; 5,13), zanim powołany został na stanowisko premiera państwa (8,1.2.7—10.15; 9,3.4. 20,31; 10,3), miał również dostęp do dokumentów urzędowych.

Tło historyczne:

Po śmierci Dariusza I Hystaspesa, zwanego Wielkim, w roku 486 przed Chr., tron objął syn jego, Kserkses, który panował aż do 465 przed Chr., kiedy to tron perski przejął z kolei jego syn, Artakserkses. Achaszwerosz biblijny jest historycznym Kserksesem (486—465).
Podczas ostatnich lat rządów Dariusza Hystaspesa i wczesnych lat rządów jego syna Kserksesa oraz jego następcy Artakserksesa, imperium Perskie stało u szczytów swej potęgi, panując na obszarze od Indii aż do Etiopii. Suza była jedną z ówczesnych stolic państwa, dzieląc ten zaszczyt z Ekbataną i Persepolis. Na początku V w. przed Chr. nasiliła się ekspansja perska na miasta jońskie, leżące na zachodnim brzegu Małej Azji. Ateńczycy poczęli wspierać zamieszkujących w nich Greków w ich walce o wolność przeciw Persom. Przeciwko Grekom wyruszył jednak jego syn Kserkses, lecz znów wojska jego — po zwycięstwie pod Termopilami — zostały pokonane pod Salaminą (480). Kserkses powrócił do Persji. Wielka uczta, o której wspomina księga, w trzecim roku Kserksesa, tj. w roku 483, odbyła się przypuszczalnie przed opuszczeniem Suzy i nieszczęsną ekspedycją na Grecję. Przed tą właśnie ekspedycją, która rozpoczęła się w roku 482/81 przed Chr., wydany został dekret o naborze dziewcząt do haremu królewskiego (Ezdr. 2,3). Po przybyciu do Suzy, Estera została przedstawiona królowi i stała się ulubioną jego żoną.

Podział księgi:

Wstęp

  1. Uczta króla Achaszwerosza: 1,1—8.
  2. Odrzucenie królowej Wastii: 1,9—22.

I. Estera zostaje królową: 2,1—18.

  1. Nabór panien do haremu królewskiego: 2,1—4
  2. Estera i Mordochaj: 2,5—15.
  3. Estera królową: 2,16—18.

II. Plan zagłady Żydów: 2,19—3,15.

  1. Mordochaj wykrywa spisek: 2,19—23.
  2. Wywyższenie Hamana: 3,l—4.
  3. Dekret Hamana: 3,5—15.

III. Bohaterski wyczyn Estery: 4,1—5,9,

  1. Interwencja u króla: 4,1—17.
  2. Uczta Estery: 5,1—9.

IV. Zwycięstwo: 5,10—8,19.

  1. Haman przygotowuje zagładę: 5,10—15.
  2. Wywyższenie Mordochaja: 6,1—14.
  3. Wstawiennictwo Estery i porażka Hamana:  7,1—10.
  4. Cofnięcie zarządzeń: 8,1—17.
  5. Ukaranie nieprzyjaciół: 8,18—19.

Zakończenie

  1. Ustanowienie święta purim: 8,20—32.
  2. Wywyższenie Mordochaja: 10,1—3.

 

Źródło: Wydawnictwo "Znaki Czasu"  Warszawa

www.znakiczasu.pl

Portal Biblijny.org - serwis o Bogu i Słowie Bożym. Twórcy serwisu: Masmika & Gani - O portalu - Kontakt
Ta strona używa plików cookies (niezbędnych do prawidłowego działania oraz analitycznych). Odmów Wybierz ciasteczka (więcej informacji)