Drugi List św. Pawła do Tesaloniczan

Nazwa:

W najstarszych rękopisach nazwa jest następująca “Drugi do Tesaloniczan”. Nazwa dłuższa została wprowadzona później. Obecnie występuje powszechnie w nowoczesnych wydaniach Biblii.

Treść:

Treścią Drugiego listu św. Pawła do Tesaloniczan są sprawy eschatologiczne jako zagadnienia dominujące aktualnie w Tesalonice. Wśród powodów przyspieszających napisanie listu, była potrzeba pokrzepienia i wzmocnienia wiary Tesaloniczan. Szczególnie doniosłe znaczenie posiadała właściwa informacja dotycząca spraw aktualnych, a zwłaszcza kwestii czasu przyjścia Jezusa w chwale.

Autorstwo:

Autorstwo Drugiego listu św. Pawła do Tesaloniczan nie było poważnie kwestionowane do ostatnich czasów. Treść listu objawia w pełni charakter Pawła. List ten obecny jest w najstarszym katalogu ksiąg Nowego Testamentu..

Tło historyczne:

Datą napisania listu buł koniec roku 51 lub początek 52 ne. Przypuszczalnie poseł, zanoszący Pierwszy list do Tesaloniczan, zdołał już powrócić do Koryntu i przywiózł niepokojące wieści o fanatyzmie szerzącym się wśród niektórych grup Tesalończyków jakoby nadchodził Dzień Pański. Okoliczności te wymagały natychmiastowej reakcji.

Podział księgi:

Wstęp

1. Pozdrowienie: 1,1—4.
2. Dziękczynienie za wzrost wiary Tesaloniczan: 1,3.4.

I. Kwestia sądu: 1,5—12.

1. Perspektywa sądu: 1,5—10.
2. Modlitwa za wiernych: 1,11.12.

II. Sprawa antychrysta: 2,1—17.

1. Przestrogi przeciwko fanatycznemu pojmowaniu przyjścia Chrystusa: 2,1—2.
2. Działalność antychrysta: 2,3—12.
3. Dziękczynienie i modlitwa: 2,13—17.

III. Prośby, napomnienia i nakazy: 3,1—15.

1. Prośba o modlitwy w intencji Apostoła: 3,12.
2. Zaufanie ap. Pawła do Tesaloniczan: 3,3—5.
3. Stosunek do błądzących: 3,6—15.

Zakończenie

1. Modlitwa o pokój: 3,16.
2. Pozdrowienie: 3,17.
3. Błogosławieństwo: 3,18.

www.znakiczasu.pl