Księga Psalmów

Nazwa:

W Biblii Hebrajskiej księga nazywa się Tehillim, czyli “chwały”. Polska nazwa wywodzi się z Septuaginty “Psalmoi” i z Vulgaty “Psalmus” - oznacza zbiór pieści hebrajskich o charakterze poetyckim śpiewanych przy akompaniamencie instrumentów strunowych.

Treść:

zawiera hymny, modlitwy i pieśni religijne. Treścią są sprawy Boga i człowieka, świata i ludzi, nadzieje i smutki, wzloty i upadki.

Autorstwo:

Osiem imion, występujących w tytułach szeregu psalmów to przypuszczalnie imiona autorów lub współpracowników. Są to: Dawid, Asaf, Korach, Mojżesz, Heman, Etan, Salomon i Jedutun.Około jedna trzecia psalmów nie posiada żadnego tytułu (tzw. psalmy sieroce). Nowoczesne próby ustalenia autorstwa psalmów oraz umieszczenie ich w czasie rozpoczęły się około połowy XIX w., kiedy to zaczęto badać informacje zawarte w tytułach. Obecnie wielu biblistów utrzymuje, że psalmy były tworzone na przestrzeni tysiąca lat i choć szeregu psalmów nie można definitywnie przydzielić do żadnego okresu historii, to jednak można śmiało umieścić je w czasie od Mojżesza do Dawida jako dzieło ludzi natchnionych Duchem Bożym.

Tło historyczne:

Wraz ze wzmaganiem się krytycyzmu wśród biblistów XIX wieku, zarysowała się tendencja do określenia daty tylko kilku psalmów jako pochodzących od Dawida, podczas gdy większość uważano za twór czasów powygnaniowych, przeważnie okresu perskiego i greckiego, oraz machabejskiego. Jednakże pod koniec XIX wieku ten ogólny trend nieco osłabł i większość psalmów poczęto datować w okresie wcześniejszym. Szczególnie przyczyniło się do tego odkrycie tabliczek w Ras Szamra (Ugarit). Obecnie uważa się, że księga formowała się na przestrzeni dziesięciu wieków, począwszy od Mojżesza, skończywszy na czasach Ezdrasza.

Czas i miejsce powstania księgi:

zebrane prawdopodobnie przez Ezdrasza lub Nehemiasza, przy czym pierwszych kompilacji zbioru mógł dokonać Dawid.

www.znakiczasu.pl