
Żony Dawida i ich dzieci:
Mikal - córka króla Saula, pierwsza żona Dawida
1 Sm 18:20–30 – zaręczyny i małżeństwo Dawida i Mikal
1 Sm 19:11–17 – Saul próbuje zabić Dawida, Mikal pomaga mu uciec
2 Sm 3:13–16 – Mikal zostaje oddana Dawidowi w politycznym manewrze po śmierci Saula
2 Sm 6:16–23 – konflikt z Dawidem podczas przenoszenia Arki Przymierza
Gdy Dawid powrócił do domu, aby pobłogosławić swój dom, wyszła na jego spotkanie Michal, córka Saula, i rzekła: Jakże wspaniale zachował się dziś król izraelski, który obnażył się dzisiaj na oczach niewolnic swoich wojowników, jak obnaża się chyba tylko jakiś lekkoduch. Dawid rzekł do Michal: To przed Panem tańczyłem, przed Panem, który wybrał raczej mnie niż twojego ojca i niż cały jego dom, aby ustanowić mnie księciem nad ludem Pańskim, A choćbym jeszcze bardziej się poniżył niż tym razem i stał się w twoich oczach godnym pogardy, to jednak u tych niewolnic, o których mówiłaś, będę poważany. A Michal, córka Saula, nie miała dzieci aż do dnia swojej śmierci. 2 Sm 6:20–23
Achinoam
1 Sm 25:43 – Achinoam pojawia się w kontekście poślubienia Dawida.
2 Sm 3:2 – wymieniona jako matka Amnona, pierworodnego syna Dawida.
Amnon, najstarszy syn Dawida; zgwałcił Tamar (2 Sm 13:1-19), został zabity z rozkazu Absaloma (2 Sm 13:20-32).
A gdy król Dawid dowiedział się o tym wydarzeniu, bardzo się rozgniewał, lecz nie wyrządził żadnej przykrości Amnonowi, gdyż go miłował jako swojego pierworodnego. Absalom zaś nie rozmawiał z Amnonem ani dobrze, ani źle. Absalom bowiem znienawidził Amnona za to, że ten zhańbił Tamar, jego siostrę. 2 Sm 13:21-22
Abigail - wdowa po Nabalu z Karmelu
1 Sm 25:3–42 – Abigail powstrzymuje Dawida przed zemstą, gdy jej mąż Nabal lekceważy Dawida i jego wojsko nie udzielając mu pomocy żywnościowej.
2 Sm 3:3; 1 Krn 3:1 – wymieniona jako matka Kileaba (Daniela).
Kileab nie odgrywa żadnej znaczącej roli w historii Izraela.
I rzekł Dawid do Abigail: Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, który cię wysłał dzisiaj na spotkanie ze mną, I błogosławiona twoja roztropność, i błogosławionaś ty, że powstrzymałaś mnie dzisiaj od przelewu krwi i ratowania siebie swoją własną ręką. Lecz jako żyje Pan, Bóg Izraela, który powstrzymał mnie od wyrządzenia ci krzywdy; gdybyś nie była wyszła mi śpiesznie na spotkanie, do jutra rana nie byłby ocalał u Nabala żaden mężczyzna. 1 Sm 25:32-34
Maaka (córka Talmaja, króla Geszur)
2 Sm 3:3; 1 Krn 3:2 – matka Absaloma i Tamar.
Tamar, jak wcześniej napisano, została uwiedziona i zgwałcona przez swego brata Amnona, zamieszkała w domu swego brata Absaloma.
Absalom dwa lata po tragedii siostry zemścił się na Amnonie, po czym uciekł do Geszur i przebywał tam kilka lat. Ostatecznie Dawid pozwolił mu wrócić do Jerozolimy, ale nie spotkali się od razu twarzą w twarz. Absalom zbuntował się przeciw Dawidowi i podburzył przeciw niemu naród. Zdobył poparcie ludu i ogłosił się królem w Hebronie, podważając władzę Dawida (2 Sm 15).
Rozpoczął bunt przeciwko ojcu, zmuszając Dawida do ucieczki z Jerozolimy.
Podczas bitwy w dolinie Cedron Absalom zaplątał się włosami w gałęzie dębu i zginął zabity przez Joaba (2 Sm 18:9–15).
Jego śmierć była wielkim dramatem dla Dawida, który z tego powodu pogrążył się w żalu (2 Sm 18:33).
Gdy tedy doniesiono Joabowi: Król płacze i lamentuje nad Absalomem, Zmieniła się w tym dniu radość ze zwycięstwa w żałobę dla całego ludu. Lud bowiem dowiedział się w tym dniu: Przygnębiony jest król z powodu swego syna. Toteż wojsko w tym dniu tylko ukradkiem wchodziło do miasta, jak ukradkiem wchodzi wojsko, które okryło się hańbą przez to, że uciekło z pola bitwy. Król zaś zasłonił swoją twarz i głośno krzyczał: Synu mój, Absalomie! Absalomie, synu mój, synu mój! 2 Sm 19:1-4
Chaggit
2 Sm 3:4; 1 Krn 3:2 – matka Adoniasza.
Adoniasz był jednym z najstarszych synów Dawida (kolejnym po Absalomie) i uważał, że ma prawo do tronu, nie był jednak oficjalnie wyznaczony przez ojca.
Gdy Dawid był już stary, Adoniasz ogłosił się królem, zbierając poparcie wojowników i zwolenników (1 Krl 1:5–10).
W wyniku napięcia politycznego Batszeba i Natan interweniowali u Dawida, który ogłosił Salomona następcą tronu (1 Krl 1:11–37).
Po koronacji Salomona Adoniasz obawiając się Salomona schronił się w świątyni, chwytając się narożników ołtarza, Salomon ułaskawił go, ostrzegając jedynie, by nie próbował go zdradzić. Później jednak Adoniasz próbował zdobyć poparcie, prosząc o rękę Abiszag Szunamitkę, która opiekowała się królem Dawidem aż do jego śmierci.
Salomon uznał to za próbę rebelii i rozkazał jego stracenie.
Potem przyszedł Adoniasz, syn Chaggity, do Batszeby, matki Salomona. Gdy ona zapytała go: Czy twoje przyjście oznacza pokój? On odpowiedział: Pokój! I powiedział jeszcze: Mam do ciebie sprawę. A ona rzekła: Mów! Wtedy odpowiedział: Ty wiesz, że mnie należało się królestwo i na mnie nastawił się cały Izrael, że zostanę królem, lecz sprawa władzy królewskiej uległa zmianie i królestwo dostało się memu bratu, gdyż Pan mu je przyznał. Otóż teraz jedną jedyną prośbę mam do ciebie, nie odmawiaj mi. (...) Przemów do Salomona, króla - tobie wszak nie odmówi - żeby mi dał Abiszag, Szunamitkę, za żonę. (...) Król Salomon, odpowiadając rzekł do swojej matki: Dlaczego prosisz dla Adoniasza tylko o Abiszag, Szunamitkę? Owszem, poproś dla niego także o królestwo, bo wszak on jest moim bratem i to starszym ode mnie, a Ebiatar, kapłan, i Joab, syn Serui, są po jego stronie. 1 Krl 2:13–22
Abital
2 Sm 3:4; 1 Krn 3:3 – matka Szefatiasza.
Szefatiasz pojawia się tylko w genealogii.
Egla
2 Sm 3:5; 1 Krn 3:3 – matka Jitreama.
Jitreama Biblia wymienia tylko w genealogii.
Batszeba (córka Ammiela)
2 Sm 11–12 – historia grzechu Dawida z Batszebą i śmierci Uriasza.
2 Sm 3:5; 1 Krn 3:5 – matka Natana, Salomona, Szobaba i Szimei (Szammua).
Dawid zobaczył Batszebę kąpiącą się i pożądał jej (2 Sm 11:2).
Batszeba zaszła w ciążę, a Dawid próbował ukryć swoje przewinienie, przywołując jej męża Uriasza z pola walki, aby spał z nią i w ten sposób ukrył grzech Dawida(2 Sm 11:3–4).
Gdy plan zawiódł, Dawid rozkazał wysłać Uriasza na front, gdzie zginął (2 Sm 11:14–17).
Po śmierci Uriasza Dawid poślubił Batszebę (2 Sm 11:27).
Ich pierwszy syn zmarł w konsekwencji grzechu Dawida, według proroka Natana (2 Sm 12:15–18).
Salomon – urodzony później, został królem Izraela i budowniczym Świątyni (2 Sm 12:24–25).
Natan – przodek Jezusa w genealogii wg Ewangelii Łukasza (Łk 3:31).
Szobab i Szimea (Szammua) – wymienieni w genealogii (2 Sm 5:14; 1 Krn 3:5).