Aramejczycy

Stanowili lud pochodzenia semickiego (Rdz 10:22).

Nie był lud jednolity, lecz stanowiło go szereg plemion, które nigdy w swej historii nie skonsolidowały się, by stworzyć jedno potężne państwo.

Zamieszkiwali tereny od Syrii wzdłuż Eufratu aż po Babilon.

Według Biblii ich pierwotną ojczyzną był Kir (Amo 9:7). Stworzyli szereg, mniejszych państw.

Spośród najważniejszych państewek aramejskich należy wymienić Damaszek, którego królowie często prowadzili wojny z Izraelem i Judeą. Leżał on na szlaku handlowym z Egiptu do Mezopotamii. Upadł w roku 732 pne, rok ten stał się również końcem niezależności politycznej państewek aramejskich.

Występują w Biblii: Rdz 25:20; Rdz 28:5; Pwt 26:5; 2Sm 8:5-6; 2Sm 10:15-19; 1Kl 20:20-29; 2Kl 13:17-19; 1Kn 19:10-19; Ezd 4:7; Izj 36:11; Oze 12:13; Amo 9:7